Συγγραφέας: Ανώνυμος
Το ανώνυμο Χρονικόν του Μορέως, έργο του 14ου αιώνα, αποτελεί έμμετρη εξιστόρηση, εκ μέρους εξελληνισμένου δυτικού, της κατάκτησης της Πελοποννήσου από τους Φράγκους. Στους περίπου 9.000 ανομοιοκατάληκτους, δύσκαμπτους, δεκαπεντασύλλαβους στίχους του παρουσιάζονται, με ανθελληνική οπτική, τα γεγονότα από την Α΄ Σταυροφορία μέχρι το 1292. Σώζεται, εκτός από τα ελληνικά χειρόγραφα, και σε τρεις ξενόγλωσσες παραλλαγές.
Οι ερευνητές κατασκεύασαν προβιοτικά βακτήρια που μπορούν να συνθέσουν τον πρόδρομο της ντοπαμίνης L-DOPA, μια ισχυρή βασική θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον. Οι προκλινικές δοκιμές δείχνουν ότι η νέα θεραπευτική προσέγγιση δεν είναι μόνο ασφαλής και καλά ανεκτή, αλλά εξαλείφει και τις παρενέργειες που τελικά αναπτύσσονται όταν το L-DOPA λαμβάνεται από το στόμα.
«Εκμεταλλευόμαστε τη μεταβολική ικανότητα των ωφέλιμων μικροβίων που ζουν στο έντερο για να συνθέσουμε ένα μόριο που είναι το «χρυσό πρότυπο» θεραπευτική στρατηγική για τη νόσο του Πάρκινσον», δήλωσε η Anumantha Kanthasamy, Ph.D., καθηγήτρια και Johnny Isakson Chair, Georgia Research. Alliance Eminent Scholar στο Πανεπιστήμιο της Γεωργίας (UGA) στην Αθήνα, Ga. "Αυτή η τεχνολογία μικροβιακής βιομηχανικής επόμενης γενιάς έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε οι ασθενείς με Πάρκινσον να μπορούν να φτιάξουν το δικό τους L-DOPA με μικρόβια στο έντερό τους."
Ο Piyush Padhi, διδακτορικός φοιτητής στο εργαστήριο του Kanthasamy, θα παρουσιάσει τη νέα έρευνα στην ετήσια συνάντηση της American Society for Pharmacology and Experimental Therapeutics κατά τη διάρκεια της συνάντησης Experimental Biology (EB) 2022, που θα πραγματοποιηθεί 2-5 Απριλίου στη Φιλαδέλφεια.
Το υποκατάστατο ντοπαμίνης με τη μορφή δισκίων λεβοντόπα L-DOPA που λαμβάνονται 3-4 φορές την ημέρα έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον για περισσότερες από έξι δεκαετίες. Ενώ η θεραπεία μειώνει τα συμπτώματα της νόσου, σοβαρές κινητικές παρενέργειες - που αναφέρονται ως δυσκινησία που προκαλείται από τη λεβοντόπα - αρχίζουν να αναπτύσσονται μετά από περίπου πέντε χρόνια χρήσης. Αυτή η επιπλοκή συνδέεται με το γεγονός ότι η παροχή L-DOPA στον εγκέφαλο δεν είναι συνεχής.
Για να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση, η ερευνητική ομάδα του Kanthasamy χρησιμοποίησε νέες τεχνικές συνθετικής βιολογίας και γενετικής μηχανικής για να δημιουργήσει ένα ασφαλές και ανεκτό προβιοτικό βακτήριο που μπορεί να συνθέσει L-DOPA από τυροσίνη που παράγεται από το σώμα.
"Μετά από πολλές επαναλήψεις και τη βελτίωση της τεχνολογίας χορήγησης φαρμάκων με βάση το μικροβίωμα του εντέρου , έχουμε αναπτύξει ένα υγιές για το έντερο προβιοτικό βακτήριο που μπορεί να παράγει σταθερά επίπεδα L-DOPA με τρόπο που μπορεί να ρυθμιστεί σε μεγάλο βαθμό ώστε να παρέχει τη δόση που απαιτείται για κάθε ασθενή." είπε ο Πάντι.
Στην ιδανική περίπτωση, η θεραπεία θα χορηγείται σε ένα ενθυλακωμένο χάπι που λαμβάνεται μία ή δύο φορές την ημέρα. Η δόση μπορεί να προσαρμοστεί προ-ενεργοποιώντας τα κύτταρα με ραμνόζη—ένα απλό σάκχαρο που επιτρέπει στα βακτήρια να παράγουν L-DOPA—ή τροποποιώντας τον αριθμό των βακτηριακών κυττάρων που χορηγούνται σε ένα χάπι.
Οι δοκιμές της νέας προσέγγισης χορήγησης φαρμάκων σε μοντέλα τρωκτικών και σκύλων έδειξαν ότι μπορεί να επιτύχει σταθερά επίπεδα L-DOPA στο πλάσμα του αίματος και σταθερά επίπεδα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο χωρίς καμία ανεπιθύμητη διακύμανση. Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι το ζωντανό βιοθεραπευτικό βελτίωσε τις κινητικές, γνωστικές και σχετιζόμενες με τη διάθεση εργασίες σε ένα μοντέλο ποντικού της νόσου του Πάρκινσον.
«Ελπίζουμε ότι η συνεχής, μη παλμική μέθοδος χορήγησης με βάση το μικροβιακό L-DOPA περιορίζει την ανάπτυξη και την εξέλιξη της δυσκινησίας που προκαλείται από τη λεβοντόπα», δήλωσε ο Kanthasamy, ο οποίος διευθύνει επίσης το Κέντρο Επιστήμης του Εγκεφάλου και Νευροεκφυλιστικών Νόσων της UGA. «Αυτή τη στιγμή διερευνούμε τη χρήση αυτής της προσέγγισης για την παροχή θεραπειών για άλλες καταστάσεις όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ και η κατάθλιψη και είμαστε σε διαδικασία έναρξης έγκρισης από τον FDA για κλινικές δοκιμές αυτής της νέας θεραπευτικής τεχνολογίας μικροβιώματος του εντέρου».
Τα ευρήματα από μια νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια υποδηλώνουν ότι τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ανοσοθεραπεία και άλλες θεραπείες να κάνουν καλύτερη δουλειά στην καταπολέμηση του καρκίνου. Οι ανοσοθεραπείες, οι οποίες διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ίδιου του οργανισμού να επιτεθεί στον καρκίνο, έχουν φέρει επανάσταση στη θεραπεία του καρκίνου, αλλά δεν λειτουργούν για κάθε ασθενή.
«Οι διατροφικές παρεμβάσεις μπορεί να είναι ισχυρά εργαλεία επειδή είναι σχετικά απλές και φθηνές στην εφαρμογή τους», δήλωσε η Abigail Kelly, βοηθός ερευνητής στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ στη Βοστώνη. «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι τα συμπληρώματα ωμέγα-3 έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν ευρέως την ανοσοθεραπεία και άλλα αντικαρκινικά φάρμακα στο κλινικό περιβάλλον».
Η Kelly θα παρουσιάσει τη νέα έρευνα στην ετήσια συνάντηση της American Society for Investigative Pathology κατά τη διάρκεια της συνάντησης Experimental Biology (EB) 2022, που θα πραγματοποιηθεί 2-5 Απριλίου στη Φιλαδέλφεια.
Έρευνες από διάφορα εργαστήρια έχουν δείξει ότι τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου καρκίνου, ενώ η υπερβολική κατανάλωση ωμέγα-6 λιπαρών οξέων μπορεί να τονώσει τον καρκίνο. Πηγές ωμέγα-3 περιλαμβάνουν ψάρια, ξηρούς καρπούς και σπόρους, ενώ τα ωμέγα-6 βρίσκονται σε κρέατα, αυγά και άλλα τρόφιμα.
Στις νέες μελέτες, η Kelly και ο ανώτερος συγγραφέας Dipak Panigraphy ήθελαν να ανακαλύψουν πώς οι δίαιτες συμπληρωμένες με αυτά τα λιπαρά οξέα επηρέασαν την αντινεοπλασματική δραστηριότητα της ανοσοθεραπείας αποκλεισμού του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου και μιας αντιφλεγμονώδους θεραπείας που αναστέλλει την ενζυμική διαλυτή εποξειδική υδρολάση (sEH). Η ανοσοθεραπεία έχει ρυθμιστική έγκριση και χρησιμοποιείται κλινικά ενώ η αντιφλεγμονώδης θεραπεία βρίσκεται υπό κλινική εξέλιξη.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μοντέλα ποντικιών αιχμής για πρωτογενείς και μεταστατικούς όγκους για τη νέα μελέτη. Άρχισαν να ταΐζουν τα ποντίκια είτε με τυπική δίαιτα είτε με δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ωμέγα-3 ή 6 για 10 ημέρες πριν από την ένεση του όγκου και κατά τη διάρκεια των μελετών. Μία εβδομάδα μετά την ένεση των όγκων, τα ποντίκια σε κάθε ομάδα δίαιτας ξεκίνησαν ανοσοθεραπεία, αντιφλεγμονώδη θεραπεία, και τις δύο θεραπείες μαζί ή καμία θεραπεία.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η διατροφική συμπλήρωση ωμέγα-3 λιπαρών οξέων εμπόδισε την ανάπτυξη του όγκου σε ποντίκια που έλαβαν θεραπεία με ανοσοθεραπεία, αναστολέα sEH ή και τις δύο θεραπείες που χρησιμοποιήθηκαν μαζί. Αντίθετα, τα ποντίκια που ακολουθούσαν δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ωμέγα-6 και έλαβαν ανοσοθεραπεία παρουσίασαν επιταχυνόμενη ανάπτυξη όγκου σε ορισμένους τύπους όγκων.
Σε ποντίκια που έλαβαν τη δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ωμέγα-3 και αμφότερες τις θεραπείες για τον καρκίνο, έως και το 67 τοις εκατό της ανάπτυξης του όγκου παρεμποδίστηκε σε σύγκριση με τα ποντίκια που δεν έλαβαν καμία θεραπεία και μια κανονική διατροφή . Αυτό υποδεικνύει πιθανή συνεργική αντινεοπλασματική δράση, που σημαίνει ότι το συνδυασμένο αποτέλεσμα μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του.
«Δείξαμε, για πρώτη φορά, ότι ο συνδυασμός ανοσοθεραπείας και αντιφλεγμονώδους θεραπείας (sEHi) ήταν πιο αποτελεσματικός όταν τα ποντίκια τρέφονταν με δίαιτες εμπλουτισμένες με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα », είπε η Kelly. "Αυτό είναι πολλά υποσχόμενο, επειδή τα συμπληρώματα διατροφής είναι εύκολο να εφαρμοστούν για ασθενείς με καρκίνο και μπορούν να προστεθούν σε ασθενείς που ήδη υποβάλλονται σε ανοσοθεραπεία ."
Οι ερευνητές εκτελούν τώρα πρόσθετες μελέτες για να προσδιορίσουν τον μηχανισμό δράσης της δυνητικά συνεργιστικής αντινεοπλασματικής δράσης που μεταδίδεται από τα συμπληρώματα ωμέγα-3. Διεξάγουν αυτές τις μελέτες με ανθρώπινους καρκινικούς ιστούς και κύτταρα, ανθρώπινα ανοσοκύτταρα και ζωικά μοντέλα για να βοηθήσουν στη μετάφραση σε καρκινοπαθείς. Αυτά τα νέα αποτελέσματα από την Kelly και τους συνεργάτες μπορεί να αντιπροσωπεύουν μια νέα θεραπευτική προσέγγιση που μένει να αξιολογηθεί στους ανθρώπους.
Μετά την Τέταρτη Σταυροφορία (1204), οι Βενετοί εγκαθίδρυσαν στατηγικά λιμάνια στη Μεσσηνία: Μεθώνη (Modon) και Κορώνη (Coron) λειτούργησα...
