Συντάκτης: Ιωάννα Καλεμίδου
Συχνά ακούμε να γίνεται λόγος για το «φαινόμενο» της διαίσθησης. Πρόκειται για κάτι το υπαρκτό ή για ψευδαίσθηση; Κι αν πράγματι υφίσταται, με ποιο τρόπο μαθαίνουμε να την «ακούμε»;
Τί είναι αυτό που αποκαλούμε «διαίσθηση»;
Διαίσθηση, ένστικτο, προαίσθημα, ενόραση, έκτη αίσθηση. Όπως κι αν ονομάσουμε αυτό που μας «μιλάει», αναφερόμαστε κάθε φορά σε μία αίσθηση που προϋπάρχει μέσα μας με την μορφή μιας ασυνείδητης πληροφορίας και μας κρούει τον κώδωνα κάθε φορά που κρίνεται απαραίτητο, ανεξάρτητα από το εάν εμείς θα επιλέξουμε να ακούσουμε αυτή τη «φωνή» ή όχι.
Σύμφωνα με την κατ’ ορισμόν ερμηνεία, η διαίσθηση είναι μία τάση, που έχουμε όλοι μας εν γένει, η οποία όμως είναι εξελίξιμη. Μία τάση να αντιλαμβανόμαστε και να γνωρίζουμε ίσως κάποια πράγματα προτού καν αυτά συμβούν, με απροσδιόριστο και ανεξήγητο τρόπο και χωρίς να βασίζεται ούτε στις αισθήσεις μας, ούτε στις γνώσεις μας ή την λογική μας. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, η ικανότητα αυτή μας βοηθάει λειτουργώντας ως προειδοποιητικό μήνυμα για κάποιο επερχόμενο κίνδυνο. Υπάρχουν όμως και φορές που δρα ως κίνητρο για να τολμήσουμε να κυνηγήσουμε την χαρά και να διεκδικήσουμε την ευτυχία.
Πώς την εντοπίζει κανείς;
Στην καθημερινότητά μας, φράσεις όπως «Το ήξερα!», «Μου βγήκε ξινό», «Το ένιωσα», «Σε σκεφτόμουν κι εγώ», αποτελούν τρανταχτή απόδειξη ότι το ένστικτό μας προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί μας και να μας δείξει την κατά περίπτωση πρέπουσα οδό που πρέπει να διαβούμε. Αν μελετήσουμε τα σημάδια, θα αναγνωρίσουμε την εκπληκτική αυτή δύναμη που κρύβεται μέσα μας και σταδιακά ίσως μπορέσουμε να την εξελίξουμε και να την χειριζόμαστε.
Με βάση την επιστημονική κοινότητα, η δεξιά πλευρά του εγκεφάλου μας είναι εκείνη η οποία επεξεργάζεται όλα τα δεδομένα με βάση το συναίσθημα και δυστυχώς έρχεται σε δεύτερη για εμάς μοίρα. Αν αναλογιστούμε δε, ότι το 80% της φαιάς ουσίας του εγκεφάλου μας είναι αφιερωμένο στις σκέψεις που ανήκουν στο ασυνείδητο κομμάτι μας, τότε εύλογα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για κάτι το αμελητέο και σίγουρα θα έπρεπε να του δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα.
Υπάρχει τρόπος να εξασκηθούμε σε αυτήν;
Μετά από χρόνια μελέτης και ερευνών πάνω στην ικανότητα της διαίσθησης, υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να εντοπίσουμε μέσα μας αυτή την «φωνή» και να την εξελίξουμε. Ας ρίξουμε μια ματιά ενδεικτικά.
- Δώστε βάση στα όνειρά σας. Αποτελούν έναν βέβαιο τρόπο να εντοπίσουμε το κρυφό μήνυμα στα σύμβολα και να το αποκωδικοποιήσουμε.
- Επιδιώξτε να περάσετε χρόνο με τον εαυτό σας και μόνο. Μέσα από την απομόνωση μαθαίνουμε και «ακούμε» καλύτερα. Εξάλλου η ηρεμία και η χαλάρωση κρίνονται απαραίτητες στη λήψη οποιασδήποτε απόφασης.
- Δώστε σημασία στις λεπτομέρειες. Ζώντας σε γρήγορους ρυθμούς και μέσα στην πολύβουη καθημερινότητα, δε δίνουμε προσοχή σε πράγματα και συμπτώσεις που συνδέονται κατά κάποιο τρόπο μεταξύ τους και μας δημιουργούν μια πρώτη αίσθηση για το τί μέλλει γενέσθαι.
- Δώστε σημασία και στα αισθήματα που σας γεννούνται. Εάν νιώσετε κάτι δυσάρεστο, πιθανότατα το ίδιο το σώμα μας μπαίνει και αυτό στο «παιχνίδι» θέλοντας με την σειρά του να μας προφυλάξει από κάτι.
- Κρατήστε ημερολόγιο. Θα εκπλαγείτε από το πόσα θα διαπιστώσετε δίνοντας βάση στα συναισθήματα και τις σκέψεις σας.
Τολμήστε να εμπιστευτείτε την εσωτερική σας φωνή!
Ωστόσο, δε θα πρέπει να υπερεκτιμούμε τον εαυτό μας. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η εκάστοτε συναισθηματική μας κατάσταση, ενδέχεται να μας παρασύρει και να οδηγηθούμε σε λανθασμένη εκτίμηση και αργότερα απόφαση. Έχοντας τα μάτια και τα αυτιά ανοιχτά, αλλά πολύ περισσότερο δίνοντας βάση στο μέσα μας, θα καταφέρουμε να αποφύγουμε τις όποιες κακοτοπιές και εν ευθέτω χρόνο θα δούμε πόσο τυχεροί είμαστε που ενυπάρχει μέσα μας αυτό το χάρισμα.
Τολμήστε ξεκινώντας από απλά πράγματα χωρίς καθοριστική σημασία και θα διαπιστώσετε την αναγκαιότητά της. Μπορεί αυτό που δεν γνωρίζουμε να μας επηρεάζει, αλλά εκεί δεν κρύβεται και η μαγεία;;; Στο άγνωστο! Το ένστικτό μας είναι αυτό που θα μας βοηθήσει να μην πρόκειται για δυσάρεστη έκπληξη, δρώντας ως φύλακας άγγελος. Εκείνο ξέρει!
«Ο χρόνος σας είναι περιορισμένος, γι αυτό μην τον σπαταλάτε ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου. Και το πιο σημαντικό, να έχετε πάντα το θάρρος να ακολουθείτε την καρδιά και τη διαίσθησή σας» – Στηβ Τζομπς
